Een whiplash gooit je leven overhoop
Dit artikel is gepubliceerd in SCHADE MAGAZINE (mei 2018).
In de letselschadewereld worden whiplashklachten nogal eens als ‘niet-objectiveerbaar’ gebagatelliseerd. Ze bestaan alleen in landen waar ze door verzekeraars worden erkend, wordt dan beweerd. Henk Dolstra weet wel beter. Hij had een bloeiende praktijk als fysiotherapeut en podoloog toen hij in juni 2014 een auto-ongeluk kreeg. Hij hield daar behoorlijke klachten aan over, maar wilde niet bij de pakken gaan neerzitten. Misschien had hij dat beter wel kunnen doen. Het herstel van whiplashklachten, zo heeft Henk ervaren, vraagt veel rust en veel tijd. Nu, na bijna vier jaar, gaat het beter met hem, maar moet hij zichzelf nog steeds in acht nemen.
Juni 2014. Henk Dolstra is 49 en heeft een druk leven. Hij heeft in Emmeloord een praktijk voor fysiotherapie en podotherapie in een paramedisch centrum dat onder zijn regie is ontwikkeld. Hij heeft plannen voor nog een praktijk elders, runt een bedrijf in het opknappen en verhandelen van Porsches, deelt samen met zijn ex-echtgenote het ouderschap over een jongen van 12 en een meisje van 9, heeft een nieuwe vriendin, sport veel en gaat regelmatig uit met zijn vrienden die hij al tientallen jaren kent. Een stevige vent met een nek van beton en een afgetraind lichaam. Op weg naar zijn werk staat hij stil voor een rotonde, kijkt in zijn binnenspiegel en ziet een auto met 60 à 70 kilometer per uur op hem afkomen. Hij kan zich nog net tegen het stuur schrap zetten en vangt dan met zijn hele lichaam de klap op. Hij raakt even buiten westen en kan pas na enkele minuten uitstappen om de schade te bekijken. Dan vult hij een schadeformulier in en laat hij zich door een collega ophalen om aan het werk te gaan. ’s Middags voelt hij zich niet goed, hij laat zich naar huis in Steenwijk brengen en kan zich weinig meer van de rest van die dag herinneren.
Burn-out?
Zijn verzekeringsadviseur aan wie hij de schade meldt, raadt hem aan naar de huisarts te gaan. Die laat röntgenfoto’s maken, maar daar is weinig op te zien. Het zal wel een burn-out zijn, suggereert de huisarts, maar daar hecht Henk weinig geloof aan. Er is totaal geen aanleiding voor een burn-out. Toch gaat het niet goed met hem. Hij is soms een paar dagen thuis, dan weer aan het werk, en tijdens de vakantie met zijn kinderen in een ressort in Turkije ligt hij veel op bed en komt hij er nauwelijks toe iets met zijn kinderen te ondernemen.
Thuisgekomen gaat hij nog eens naar zijn huisarts, een vervanger deze keer, en die stuurt hem door naar een neuroloog in Meppel. Deze arts stelt hem meteen op non-actief. “Dat was de allereerste keer dat ik officieel ziek thuis zat en niet naar mijn werk ging”, vertelt Henk. “Het voelde heel idioot. Ik ging maar een beetje in de tuin werken, het terras schoonspuiten, maar na twee uurtjes was ik op.” De neuroloog geeft Henk het advies een letselschadeadvocaat in de arm te nemen. Deze advocaat, Niek Wolthers van Wolthers Jagersma Letselschade Advocaten, schakelt in overleg met de aansprakelijke verzekeraar arbeidsdeskundige Arjan Dokter van het bureau Wibbens in Groningen in. Vanaf dat moment treedt Arjan Dokter op als herstelregisseur in het ziekteen herstelproces van Henk.
Henk Dolstra
‘Going concern’
“We hebben de focus gelegd op de instandhouding van zijn fysiotherapiepraktijk”, vertelt Arjan Dokter. “Dit betekent dat we de handel in Porsches en de vestiging van een nieuwe praktijk in een andere stad hebben stilgelegd. In zijn praktijk in Emmeloord hebben we op basis van het principe ‘going concern’ ervoor gezorgd dat de zaak bleef voortbestaan. Vanuit ons eigen netwerk hebben we voor een langere periode een interimmanager ingehuurd: een fysiotherapeut die zelf ook een aantal praktijken heeft, maar niet meer actief in de uitvoering was. Voor Henk was dat aanvankelijk niet leuk. Hij was immers ‘de vent in de tent’, alles draaide om hem, maar het was noodzakelijk dat hij zijn werk een aantal maanden helemaal zou loslaten en vertrouwen in een vervanger kon hebben. Dat was best spannend, ook al omdat het om veel geld ging en we dus de aansprakelijke verzekeraar en diens advocaat ervan moesten overtuigen dat het nodig was. Achteraf gezien is deze aanpak heel goed geweest. Als we de praktijk op dat moment niet draaiende hadden gehouden, was de zaak zonder meer failliet gegaan. Daarnaast hebben we vrij snel in overleg met Henk een aantal therapieën gezocht, van een psycholoog, een medisch psycholoog en een haptonoom. Met hen heb ik gedurende het hele herstelproces vaak overleg gehad over de te nemen vervolgstappen.”
Volledig afgebrand
Het is dan januari 2015, een halfjaar na het ongeval. Het gaat af en toe iets beter met Henk en daarom wil hij weer aan het werk. Richting het voorjaar probeert hij dat, wat met veel horten en stoten gepaard gaat. Het ligt in zijn aard om aan te pakken, maar achteraf moet worden geconstateerd dat hij te snel te veel heeft gewild. Tegen de zomer stort hij dan ook volledig in. Alles gaat mis. De bedrijfsresultaten lopen terug, hij kan niet meer voor zijn kinderen zorgen, zijn vriendin beëindigt de relatie. Hij maakt ruzie met klanten, denkt dat medewerkers en vrienden hem een stumper vinden en maakt overal een bende van. “Ik ben voor de spiegel gaan staan”, vertelt Henk, “heb mezelf goed aangekeken en heb toen besloten dat ik weer echt de oude Henk wilde worden, die zin in het leven heeft, graag wil sporten, leuke dingen met de kinderen wil doen, een nieuwe relatie wil opbouwen. Daarvoor was nodig dat ik alle adviezen van de psychologen, de haptotherapeut en de arbeidsdeskundige echt serieus nam en ging uitvoeren. Dat was moeilijk. Patronen die je in de loop van een heel leven hebt ontwikkeld, moet je loslaten. Dat op zich was al heel lastig en daar kwam bij dat ik gewoon veel klachten had. Ik kon absoluut geen licht en geen geluid verdragen en was volledig afgebrand. Het kost veel tijd voordat je dan opnieuw opbloeit. Arjan heeft me in die tijd heel goed begeleid. Hij was kritisch naar mij, maar ook vol begrip. Hij heeft me laten begrijpen dat er echt iets moest gebeuren, omdat het anders nooit meer goed zou komen.”
Ommekeer
In de zomer van 2015 neemt Henk volledige rust. Zijn ex-echtgenote neemt de zorg voor de kinderen alleen op zich. De praktijk in Emmeloord weet hij uit zijn hoofd te zetten. Zijn vrienden weten dat zij hem een aantal weken niet moeten storen en de huishoudelijke taken worden door een hulp overgenomen. “In september kwam de ommekeer”, vertelt hij. “Ik had het diepste punt gehad en begon me beter te voelen. Ik ging weer aan het werk en vond via Tinder een nieuwe vriendin. Ik kreeg weer structuur in mijn leven en voelde dat ik aan het opknappen was. Ik kreeg weer energie, ging meer sporten en kon weer met mijn vrienden gaan stappen. Begin 2016 besloot ik de praktijk te reorganiseren en flink te verbouwen. Daar heb ik zelf bij geholpen, maar met mate. Ik merkte destijds al, en nu nog, dat ik een terugval krijg nadat ik me een periode zwaar heb belast. Maar telkens kom ik daar beter uit dan ervoor, misschien ook wel doordat ik veel genoegdoening haal uit het feit dat ik weer iets moois van de praktijk heb gemaakt en dat mensen tevreden zijn met hoe ik nu ben.”
Veel geleerd
De letselschadezaak van Henk Dolstra is inmiddels naar tevredenheid van alle partijen afgewikkeld. Henk werkt nu ongeveer drie dagen per week. “Dat gaat redelijk goed, mits ik mijn grenzen goed bewaak, want als ik dat niet doe, heeft iedereen last van mij.” Hij doet weer leuke dingen met zijn kinderen, “maar overprikkeling is funest. Ik ging met hen een weekend naar Center Parcs, maar was daar gewoon geen mens. Overprikkeling leidt ertoe dat de klachten terugkomen. Negeer ik de signalen, dan krijg ik een terugval. Maar zoals ik nu ben, ben ik zeer tevreden. Of ik ooit weer helemaal de oude word, weet ik niet. Maar vergeleken met twee jaar geleden, zie ik een enorme verbetering.” Hij zegt in de periode die achter hem ligt, veel te hebben geleerd. Het is bijvoorbeeld belangrijk om op tijd hulp te zoeken en niet met klachten door te lopen. Wie klachten heeft, moet die ook goed kenbaar maken, niet alleen aan de huisarts, maar ook aan de omgeving. “Je moet vooral ook een beetje het geluk hebben dat je bij mensen terechtkomt die grip op de situatie hebben, die begrijpen dat het geen psychisch verhaal is, maar fysiek en dat het concreet moet worden aangepakt. En neem de tijd, want het zijn chronische klachten die een hele poos in beslag kunnen nemen. Het leven dat je had, is tijdelijk niet meer mogelijk.” Vanuit zijn werk als fysiotherapeut en als ervaringsdeskundige denkt hij veel voor mensen met whiplashklachten te kunnen betekenen. “Veel mensen met whiplashklachten gaan op de bank zitten en komen daar nooit meer van af. Ik zou die mensen graag willen coachen, zodat ze net als ik weer de weg omhoog kunnen vinden.” Henk Dolstra zou Henk Dolstra niet zijn als hij deze coachingsplannen niet concreet zou uitwerken. Daar is hij inmiddels mee bezig en ook daaruit mag blijken dat het weer goed met hem gaat.
Wibbens letselschadeherstel is onderdeel van Wibbens advies.
Kijk ook op wibbensarbeidsdeskundigadvies.nl en wibbensbedrijfskundigadvies.nl